Zespół jelita drażliwego – problem współczesny
Zespół jelita drażliwego (ang. irritable bowel syndrome, IBS) to przewlekła choroba układu pokarmowego, dotykająca 10–20% populacji. Może rozwinąć się u osób w każdym wieku, najczęściej jednak chorują 20- i 30-latkowie. Objawami IBS są m.in. bóle brzucha, nudności, zgaga, odbijanie, bóle głowy, biegunki, zaparcia, wzdęcia lub nadmierne gazy. Dolegliwości wynikają głównie z nieregularnych skurczów jelita grubego. Choć IBS nie prowadzi do poważnych powikłań zdrowotnych, znacząco obniża komfort życia pacjentów. Sposoby leczenia powinny obejmować zarówno terapię farmakologiczną, jak i niefarmakologiczną. Ważne jest holistyczne i interdyscyplinarne podejście. Efekty przynosi, oprócz leków, dieta eliminacyjna i aktywność fizyczną oraz stosowanie technik radzenia sobie ze stresem. Co jeszcze można zrobić, by życie osób z IBS było łatwiejsze? Naukowcy od lat zastanawiają się, jakie mogą być optymalne techniki leczenia dolegliwości jelitowych, i szukają przyczyn powstawania funkcjonalnych chorób jelit.
Dieta eliminacyjna a biegunkowa forma IBS
Badania przeprowadzone w Chinach (Guo et al., 2012) na 77 pacjentach z IBS miały na celu poznanie wpływu diety eliminacyjnej opartej na wynikach testów w kierunku nadwrażliwości pokarmowych IgG-zależnych. Okazało się, że poziom poszczególnych przeciwciał w klasie IgG był znacznie wyższy u pacjentów z IBS niż u osób z grupy kontrolnej. W trakcie badania 35 pacjentów z IBS poddano obserwacji. Po zastosowaniu diety eliminacyjnej, wykluczającej potencjalnie szkodliwe składniki pokarmowe, większość subiektywnych objawów uległa poprawie po 4 tygodniach, a następnie całkowicie ustąpiła po 12 tygodniach. Pacjenci zgłaszali mniej wzdęć, rzadsze pojawianie się biegunek, lepszą konsystencję stolca oraz ogólnie wyższy komfort życia. W badaniu uczestniczyli pacjenci z IBS, u których choroba trwała od 6 miesięcy do 15 lat, ale nie występowały u nich objawy innych chorób jelitowych ani alergii. Postęp choroby monitorowano za pomocą ankiet wypełnianych przez pacjentów. Ankiety wypełniano przed rozpoczęciem diety eliminacyjnej oraz po 4, 8 i 12 tygodniach od jej wprowadzenia. Zastosowanie diety eliminacyjnej okazało się skuteczne w 88,57% przypadków. Inne badania z udziałem pacjentów z IBS, którzy wypróbowali dietę eliminacyjną, dają podobne wnioski. To sugeruje, że pacjenci odczuwają ulgę lub wręcz całkowicie „zdrowieją” po zmianie sposobu żywienia.
Podsumowanie
Nie jest to jedyne badanie naukowe dotyczące tego tematu. Istnieją prace badaczy wskazujące na to, że reakcje nadwrażliwości zależne od przeciwciał w klasie IgG mogą odegrać znaczącą rolę w rozwoju IBS. Dane sugerują, że identyfikacja nietolerowanych produktów i odpowiednie podejście dietetyczne mogą prowadzić do trwałej poprawy stanu zdrowia pacjentów z IBS. Warto kontynuować badania, aby potwierdzić tę teorię i dowiedzieć się, czy dieta oparta na wynikach testów w kierunku nadwrażliwości pokarmowych IgG-zależnych jest skuteczną formą terapii dla pacjentów z IBS. Ciekawą pracę na temat powiązań nadwrażliwości pokarmowych IgG-zależnych z zespołem jelita drażliwego opublikowali także polscy naukowcy z Białegostoku, o czym szerzej pisaliśmy tutaj.
Źródła:
Zespół jelita drażliwego – problem naszych czasów, on-line: https://kalpro.pl/zespol-jelita-drazliwego-problem-naszych-czasow/ [dostęp: 05.11.2018].
Guo H. et al. Znaczenie eliminowania pokarmów według przeciwciał klasy IgG specyficznych dla określonych antygenów pokarmowych w biegunkowej postaci zespole jelita drażliwego. The Journal of International Medical Research 2012; 40(1): 2014–2210.
Drisko J. et al. Leczenie zespołu jelita drażliwego za pomocą diety eliminacyjnej, a następnie prowokacją pokarmową i probiotykami. Journal of the American College of Nutrition 2006; 25(6): 514–522.
0 komentarzy